Το πιστεύω… Το πιστεύω…Το πιστεύω…
Ώρες ώρες νιώθω πραγματικά ότι είμαι φορέας κακο-τυχίας… Μάλλον είμαι ένα παιδί κατώτερου Θεού!! Παρόλο που ανήκω στην λαμπερή και εξέχουσα Γενιά του ’83… αποτελώ εξαίρεση!! Μα είναι δυνατόν όλα να μου πηγαίνουν στραβά?? Από πού να το πιάσεις και πού να το αφήσεις…
Δεν πιάνει σε μένα ούτε Νόμος Του Μέρφυ, ούτε συμπτώσεις!! Πολύ απλά είμαι ο πιο γκαντέμης άνθρωπος!!
Κι από πού να ξεκινήσω, τι να πρωτοθυμηθώ?? Ας μείνω στα γεγονότα των τελευταίων εβδομάδων..
…Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα κοριτσάκι που το λέγαν «Νόουλάκι» (No-lucky!) Μια μέρα συναντά κάποιος το κοριτσάκι να κάθεται σε ένα παγκάκι και να κλαίει…
- «Τι έπαθες Νόουλάκι??»,
- «Αχ τι έπαθα η μαύρη, τι έπαθα η καψερή… προχθές κυνηγώντας τη μοίρα μου έμεινε το αμαξάκι μου για λίγες μέρες γυμνό, άνευ πινακίδων.. ας μη σχολιάσω τι εστί δημοτική αστυνομία... αλλά και τι ειμί εγώ ως οδηγός και εξερευνητής παρκαρίσματος στο κέντρο της πόλης!! Χιχι.. Αργότερα πολύ απλά επέλεξα να μπω τυχαία σε ένα τουριστικό πρακτορείο, έπεσα επάνω στην πιο bitch αφεντικίνα και στην πιο νέα, αργή και άμαθη υπάλληλο.. Τι τα θες… Μάλωσα και σηκώθηκα και έφυγα!! Next day εργασία και χαρά… Μια φορά λοιπόν στους τόσους μήνες χρειάστηκε να αλλάξω κτήριο εν ώρα εργασίας και σε αυτό ακριβώς το κτήριο έγινε μια από τις διακοπές ρεύματος…και δε θα μας πείραζε και πολύ, (υπό άλλες συνθήκες θα κάναμε πάρτυ) αλλά έλα που η δουλειά που είχα ήταν στον 5ο και στον 6ο όροφο!! Χρειάστηκε να κάνω δυο φορές τη διαδρομή Εγνατία – Τσιμισκή για να πάρω κάτι υπογραφές.. και μετά να ξανακατέβω και να βγω εκτός κτηρίου για να βρω φωτοτυπικό με ρεύμα, και το κερασάκι στην τούρτα: να ξεχάσεις φεύγοντας το φλασάκι στον υπολογιστή του 5ου ορόφου που λέγαμε… δε βαριέσαι λέω, αθλήθηκα! Άλλη φορά θα προτιμώ τις βόλτες και τους καφέδες.. όπως πχ τότε που με κάλεσε η φίλη μου, η Μαρία, στο σπίτι της ένα βραδάκι κατά τις 9.. και καθώς πήγαινα προς αυτή.. και την πήρα τηλ να την ενημερώσω ότι πλησιάζω.. μου λέει ότι στην περιοχή της έχουνε διακοπή ρεύματος! Το αναβάλουμε λοιπόν και λέω «ευκαιρία να ξεκουραστώ, ας πάω σπιτάκι μου»…(αρκετά μακριά από το σπίτι της Μαρίας..) Οδεύοντας λοιπόν προς την φωλίτσα μου πέρασα από πολλούς δρόμους, εκ των οποίων κάποιοι άνευ ρεύματος.. Εγώ όντας αισιόδοξη είμαι πεπεισμένη ότι στην δική μου περιοχή έχουν πολύυυυ καιρό να μας κόψουν το ρεύμα, γιατί να το κάνουν σήμερα?? Δεν κινδυνεύουμε! Είμαι σε απόσταση 3 δρόμων από την ευτυχία και το ζεστό μου κρεβάτι και τσουπ, στρίβω για το σπίτι μου και γύρω μου σκοτάδιααααααα….. Αν είναι δυναμόννννν!! Η Κυρία ΔΕΗ (Δεν Έχουμε Ηλεκτρισμό, όπως είπε και ο Λαζόπουλος!) απλά μας Συν-ΔΕΗ με τη Σκοτεινή Πραγματικότητα… Οι ΔΕΗ-σεις μου για να γυρίσει γρήγορα η θεόπνευστη ανακάλυψη του ηλεκτρισμού δεν βρίσκουν ανταπόκριση… Με παίρνει νωρίς ο ύπνος και πολύ απλά δεν με αγγίζει καν ο ξύπνιος.. Εν μέσω της νυχτός το κινητό μου πεθαίνει από έλλειψη βενζίνης-μπαταρίας (απουσία ρεύματος = απουσία φόρτισης!) και το ξυπνητήρι δεν χτυπάει ποτέ! Όταν ξύπνησα είχε ήδη περάσει ένα μισάωρο από την βάσει νόμου ώρα εγερτηρίου.. φτάνω αργοπορημένη στη δουλειά.. ας μην σχολιάσω και τους κύκλους για ανεύρεση ελεύθερης θέσης στάθμευσης.. Η νύστα μεγάλη παρόλα αυτά και εγώ θέλω απεγνωσμένα καφέ! Ανοίγω το πορτοφόλι μου και λεφτά γιοκ!! Αααα… φαλίρησαααα! Μένω χωρίς καφέ και σχολώντας λέω θα βγάλω από μηχάνημα χρήματα.. Αναζήτηση Εθνικής Τράπεζας : Επιτυχής! Διαδικασία ανάληψης χρημάτων σε εξέλιξη… Loading, loading… Error….. No money, no honey! Το μηχάνημα δεν έχει επαρκές υπόλοιπο για να μου δώσει χρήματα.. Να μην τα πολυλογώ μετά από 4 μηχανήματα η επιχείρηση έληξε ανεπιτυχώς. Λόγω απεργιών όλα τα μηχανήματα είχαν αδειάσει και εγώ για όλη την υπόλοιπη μέρα έμεινα ταπί και… ας πούμε ψύχραιμη! Next day άλλο ένα μηχάνημα Εθνικής είναι άδειο και τελικώς με δικαιώνει η Τράπεζα Κύπρου {Thank u Themis and All the Cyprians!!! :-)) } »
…Κι εκεί που είναι έτοιμο το κοριτσάκι να δέσει μια πέτρα στο λαιμό και να βυθιστεί στον ωκεανό… μια βαθιά φωνή λέει…
- « Καλό μου Νόουλάκι, Θα’ ρθουν και καλύτερες μέρες! »
- « Δεν καταλαβαίνω, τι εννοείτε? » , αποκρίνεται η Νόουλάκι,
- « Μα είναι απλό!! Είσαι πολύτιμη για την ανθρωπότητα,
για πολλούς συνανθρώπους σου.. για πολλά μέρη και γεγονότα που λαμβάνουν χώρα..»
- « Δηλαδή?? Δηλαδή??»
- « Έχεις έρθει σε αυτόν τον κόσμο με μια αποστολή.. Μπορείς να γίνεις πολύτιμη π.χ. σε πρακτορεία Προ-Πο!! Μπορείς να απαριθμείς 40 νούμερα στα οποία θα πόνταρες εσύ και να παίζουν οι παρευρισκόμενοι τα υπόλοιπα 5 και να γίνονται εκατομμυριούχοι!!!»
- « Γιούυυυυυυυπι!!!!!!!!!!!!! Ευχαριστώ, ευχαριστώ!!!!!!!!!!!»
Ώρες ώρες νιώθω πραγματικά ότι είμαι φορέας κακο-τυχίας… Μάλλον είμαι ένα παιδί κατώτερου Θεού!! Παρόλο που ανήκω στην λαμπερή και εξέχουσα Γενιά του ’83… αποτελώ εξαίρεση!! Μα είναι δυνατόν όλα να μου πηγαίνουν στραβά?? Από πού να το πιάσεις και πού να το αφήσεις…
Δεν πιάνει σε μένα ούτε Νόμος Του Μέρφυ, ούτε συμπτώσεις!! Πολύ απλά είμαι ο πιο γκαντέμης άνθρωπος!!
Κι από πού να ξεκινήσω, τι να πρωτοθυμηθώ?? Ας μείνω στα γεγονότα των τελευταίων εβδομάδων..
…Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα κοριτσάκι που το λέγαν «Νόουλάκι» (No-lucky!) Μια μέρα συναντά κάποιος το κοριτσάκι να κάθεται σε ένα παγκάκι και να κλαίει…
- «Τι έπαθες Νόουλάκι??»,
- «Αχ τι έπαθα η μαύρη, τι έπαθα η καψερή… προχθές κυνηγώντας τη μοίρα μου έμεινε το αμαξάκι μου για λίγες μέρες γυμνό, άνευ πινακίδων.. ας μη σχολιάσω τι εστί δημοτική αστυνομία... αλλά και τι ειμί εγώ ως οδηγός και εξερευνητής παρκαρίσματος στο κέντρο της πόλης!! Χιχι.. Αργότερα πολύ απλά επέλεξα να μπω τυχαία σε ένα τουριστικό πρακτορείο, έπεσα επάνω στην πιο bitch αφεντικίνα και στην πιο νέα, αργή και άμαθη υπάλληλο.. Τι τα θες… Μάλωσα και σηκώθηκα και έφυγα!! Next day εργασία και χαρά… Μια φορά λοιπόν στους τόσους μήνες χρειάστηκε να αλλάξω κτήριο εν ώρα εργασίας και σε αυτό ακριβώς το κτήριο έγινε μια από τις διακοπές ρεύματος…και δε θα μας πείραζε και πολύ, (υπό άλλες συνθήκες θα κάναμε πάρτυ) αλλά έλα που η δουλειά που είχα ήταν στον 5ο και στον 6ο όροφο!! Χρειάστηκε να κάνω δυο φορές τη διαδρομή Εγνατία – Τσιμισκή για να πάρω κάτι υπογραφές.. και μετά να ξανακατέβω και να βγω εκτός κτηρίου για να βρω φωτοτυπικό με ρεύμα, και το κερασάκι στην τούρτα: να ξεχάσεις φεύγοντας το φλασάκι στον υπολογιστή του 5ου ορόφου που λέγαμε… δε βαριέσαι λέω, αθλήθηκα! Άλλη φορά θα προτιμώ τις βόλτες και τους καφέδες.. όπως πχ τότε που με κάλεσε η φίλη μου, η Μαρία, στο σπίτι της ένα βραδάκι κατά τις 9.. και καθώς πήγαινα προς αυτή.. και την πήρα τηλ να την ενημερώσω ότι πλησιάζω.. μου λέει ότι στην περιοχή της έχουνε διακοπή ρεύματος! Το αναβάλουμε λοιπόν και λέω «ευκαιρία να ξεκουραστώ, ας πάω σπιτάκι μου»…(αρκετά μακριά από το σπίτι της Μαρίας..) Οδεύοντας λοιπόν προς την φωλίτσα μου πέρασα από πολλούς δρόμους, εκ των οποίων κάποιοι άνευ ρεύματος.. Εγώ όντας αισιόδοξη είμαι πεπεισμένη ότι στην δική μου περιοχή έχουν πολύυυυ καιρό να μας κόψουν το ρεύμα, γιατί να το κάνουν σήμερα?? Δεν κινδυνεύουμε! Είμαι σε απόσταση 3 δρόμων από την ευτυχία και το ζεστό μου κρεβάτι και τσουπ, στρίβω για το σπίτι μου και γύρω μου σκοτάδιααααααα….. Αν είναι δυναμόννννν!! Η Κυρία ΔΕΗ (Δεν Έχουμε Ηλεκτρισμό, όπως είπε και ο Λαζόπουλος!) απλά μας Συν-ΔΕΗ με τη Σκοτεινή Πραγματικότητα… Οι ΔΕΗ-σεις μου για να γυρίσει γρήγορα η θεόπνευστη ανακάλυψη του ηλεκτρισμού δεν βρίσκουν ανταπόκριση… Με παίρνει νωρίς ο ύπνος και πολύ απλά δεν με αγγίζει καν ο ξύπνιος.. Εν μέσω της νυχτός το κινητό μου πεθαίνει από έλλειψη βενζίνης-μπαταρίας (απουσία ρεύματος = απουσία φόρτισης!) και το ξυπνητήρι δεν χτυπάει ποτέ! Όταν ξύπνησα είχε ήδη περάσει ένα μισάωρο από την βάσει νόμου ώρα εγερτηρίου.. φτάνω αργοπορημένη στη δουλειά.. ας μην σχολιάσω και τους κύκλους για ανεύρεση ελεύθερης θέσης στάθμευσης.. Η νύστα μεγάλη παρόλα αυτά και εγώ θέλω απεγνωσμένα καφέ! Ανοίγω το πορτοφόλι μου και λεφτά γιοκ!! Αααα… φαλίρησαααα! Μένω χωρίς καφέ και σχολώντας λέω θα βγάλω από μηχάνημα χρήματα.. Αναζήτηση Εθνικής Τράπεζας : Επιτυχής! Διαδικασία ανάληψης χρημάτων σε εξέλιξη… Loading, loading… Error….. No money, no honey! Το μηχάνημα δεν έχει επαρκές υπόλοιπο για να μου δώσει χρήματα.. Να μην τα πολυλογώ μετά από 4 μηχανήματα η επιχείρηση έληξε ανεπιτυχώς. Λόγω απεργιών όλα τα μηχανήματα είχαν αδειάσει και εγώ για όλη την υπόλοιπη μέρα έμεινα ταπί και… ας πούμε ψύχραιμη! Next day άλλο ένα μηχάνημα Εθνικής είναι άδειο και τελικώς με δικαιώνει η Τράπεζα Κύπρου {Thank u Themis and All the Cyprians!!! :-)) } »
…Κι εκεί που είναι έτοιμο το κοριτσάκι να δέσει μια πέτρα στο λαιμό και να βυθιστεί στον ωκεανό… μια βαθιά φωνή λέει…
- « Καλό μου Νόουλάκι, Θα’ ρθουν και καλύτερες μέρες! »
- « Δεν καταλαβαίνω, τι εννοείτε? » , αποκρίνεται η Νόουλάκι,
- « Μα είναι απλό!! Είσαι πολύτιμη για την ανθρωπότητα,
για πολλούς συνανθρώπους σου.. για πολλά μέρη και γεγονότα που λαμβάνουν χώρα..»- « Δηλαδή?? Δηλαδή??»
- « Έχεις έρθει σε αυτόν τον κόσμο με μια αποστολή.. Μπορείς να γίνεις πολύτιμη π.χ. σε πρακτορεία Προ-Πο!! Μπορείς να απαριθμείς 40 νούμερα στα οποία θα πόνταρες εσύ και να παίζουν οι παρευρισκόμενοι τα υπόλοιπα 5 και να γίνονται εκατομμυριούχοι!!!»
- « Γιούυυυυυυυπι!!!!!!!!!!!!! Ευχαριστώ, ευχαριστώ!!!!!!!!!!!»
