Thursday, January 22, 2009

Από το Α έως το Ω….. του έτους που πέρασε……

Α – έρας …. Α – ύγουστος, στον κυματοθραύστη… κοιτώντας το πέλαγος και ακούγοντας τα θαλασσοπούλια… κι ένα ελαφρύ αεράκι να χαϊδεύει τα βλέφαρά μου..

Β – άρη… Β – αφτισμένα σε αριθμούς, βαφτισμένα και σε σκέψεις, ποτισμένα με δάκρυα και ερωτηματικά !?!

Γ – υμνάσια και Γ – υμναστήρια… και άσκηση δίχως όρεξη, και όρεξη δίχως άσκηση..

Δ – ρόμο… παίρνω… δρόμο αφήνω, παιδί του δρόμου είμαι εγώ! Το τέλος του ακόμα δε θέλω να το δω..!

Ε – λπίδα… και Ε – πίθεση!!!! Για μια Ε – λλάδα Νέα!!!

Ζ – αριά και Ζ – ωή….. Γιατί και το Ασσόδυο μες τη Ζωή είναι!!

Η – τα και… Ή – ττα…
-The winner takes it all…

Θ – άλασσα…και το απέραντο γαλάζιο.. κολύμπα… αγωνίσου για να μη βυθιστείς… και θα βγεις Νικητής!!

Ι – ον… το πιο γλυκό κομμάτι της ζωής μου! Το ξετύλιξα, το γεύτηκα, το απόλαυσα, το έλιωσα, το πασάλειψα, το κομμάτιασα... το ξανατύλιξα και θα το φυλάω….. εκεί που του «πρέπει» να βρίσκεται… για πάντα..!

Κ – αφές…. της παρηγοριάς, της χαράς… καφές και.. τσιγάρα!?! Καφές γλυκός με γάλα… καφές ελληνικός και φλυτζάνι.. καφές με τα κορίτσια! Καφές και κους-κους!!

Λ – ολάθηκες μωρέεε??? -Όχι, όχι…μια χαρά είμαι…!
«Ένας γελάει, χαζός είναι…πολλοί γελάνε, κάτι ξέρουν!»

Μ – αθαίνω …. Να Μ–η Μ–ένω Μ-όνη στην Μ-αυρίλα! Μ-ήπως Μ–ία Μ-έρα Μ-ετά όλα θα Μ-υρίζουν άνοιξη ξανά?? Μ-υρωδιά Μ-υστικιά και Μ-ορφή Μ-ενεξεδιά…γεμάτη
Μ-ΟΥΣΙΚΗ..!

Ν – ύχτες … δίχως όνομα, νύχτες χωρίς σκοπό… νύχτες με ολόγιομο φεγγάρι, νύχτες αυγουστιάτικες, νύχτες χωρίς ύπνο….και μια βραδιά με δείπνο...

Ξ – ένη… μες τον ίδιο μου τον εαυτό… ξένη μες το ίδιο μου το σπίτι.. ξένη μες την ίδια μου την χώρα…
-«Με λένε fa…Χάρηκα για τη γνωριμία…»

Ό – νειρα… τις νύχτες, όνειρα και τις μέρες… όνειρα και όνειρα, όνειρα που παίρνουν σάρκα και οστά… και όνειρα που μένουνε θαμμένα βαθιά…

Π – ροχωρώ..! Προχωρώ! Και ξανά προς την δόξα τραβώ!! Προσπαθώντας να προλάβω, προσδοκώντας το καλύτερο, προβλέποντας τα απρόβλεπτα αλλά και προσμένοντας τα απρόσμενα!
Και προμηνύονται πρωτόγνωρες εκπλήξεις!

Ρ – οξάν… Roxanne!! You don’t have to wear that dress tonight.. (Γιατί αυτό το τραγούδι ήτανε το μουσικό μου χαλί κατά την καταγραφή αυτής εδώ της λίστας!!)

Σ – αματάς Αρχικά και Σ – ιωπή Τελικά….. Καίγομαι, σαν μυθικό κερί… και εκπυρσοκροτώ, ωσάν πυροτέχνημα που το βλέπουν και αναφωνούν :
«Ωωωω!»

Τ – ύχη …δε μου έτυχε και ποτέ….! Γι αυτό προτιμώ.. το Τ – αξίδι … μακρινό και προσωρινή αποχή από την πραγματικότητα!! Φυγή ΜΕ επιστροφή και η ηρεμία πριν την καταιγίδα…. ή… το ουράνιο τόξο Μετά την καταιγίδα??!??!

Υ – πέροχα Πλάσματα…… :-) και……

Φ – ούξια Πιγκουίνοι….. no comments!

Χ – ιόνι…. Λευκό, μαλακό και όμορφο…. προτού λιώσει, μαυρίσει και πατηθεί…. Χιονοπόλεμος και εκτόνωση!!

Ψ – άρι…θα το κουβαλάω μια ζωή…το εκ γενετής «κουσούρι μου»!!

Ώ – ρα …. για δράση!!!!

Νέο Έτος…. Και Ναι! Ίσως είναι η πρώτη χρονιά που η λέξη «Νέο» παίρνει αληθινό νόημα… και δεν είναι απλά κομμάτι μιας «τετριμμένης» ευχής:
«Ευτυχισμένο το Νέο Έτος»..
Ως συλλέκτης εμπειριών, στιγμών και συναισθημάτων, φορτώνω στις αποσκευές αναμνήσεις, γεμίζω με βενζίνη και ξεκινώ… ας αφήσουμε όλοι τα δικά μας αποτυπώματα στους απάτητους δρόμους που ανοίγονται μπροστά μας…. και όταν αργότερα θα κοιτάμε προς τα πίσω… ας το κάνουμε με χαμόγελο!! :-)

Tuesday, January 13, 2009

Στο επανιδείν...

Άκουγα και εγώ τον ξεναγό με ανοιχτό το στόμα.
«Είναι τόσο μεγάλο», μας είπε, «που αν καθίσεις και δεις έστω και για ένα λεπτό το κάθε έκθεμα, θα πρέπει να είσαι μέσα στο μουσείο για 8,5 μήνες».
«Τι λε ρε παιδί μου», σκέφτηκα.
«Τί έκλεψαν από όλον τον πλανήτη οι Γάλλοι και το έβαλαν στο Λούβρο για να βλέπουν οι επισκέπτες!»
Μ’ αυτές τις σκέψεις, μπήκα στο μουσείο και μετά άρχισα να τρέχω πίσω από τον ξεναγό που μιλούσε με ειδικό μικρόφωνο στ’ αυτιά μου. Γέμισαν τα μάτια μου από αγάλματα, τεράστιους πίνακες, κίονες, χρυσούς αμφορείς, περίτεχνα ταβάνια. Είδα και την Μόνα Λίζα, την οποία δεν χωνεύω και ιδιαίτερα. Και αυτό γιατί εξαιτίας της, είχα φάει πολλές φορές ξύλο στο παρελθόν. Όταν ήμουν μικρός, κυκλοφορούσαν κάτι σοκολατάκια με τα μούτρα της Μόνα Λίζα επάνω. Τα αγόραζε η μάνα μου και τα έκρυβε, προκειμένου να τα έχει για κανένα καλεσμένο. Εγώ τα έβρισκα, τα έτρωγα και όταν το έπαιρνε χαμπάρι, μ’ έδερνε… Είδα τον πίνακα έχοντας ένα πικρό μειδίαμα στα μούτρα από 20 μέτρα μακριά. Μπροστά μου υπήρχαν εκατοντάδες άνθρωποι με φωτογραφικές μηχανές που πάσχιζαν να βγάλουν μία φωτογραφία. Μεγάλη μηχανή το Λούβρο. Από εκεί περνούν 8,5 εκατομμύρια επισκέπτες το χρόνο. Βάλτε από ένα δεκαρικάκι ευρώ έκαστος, φασούλι το φασούλι, γεμίζουν το sac (το σακούλι στα Γαλλικά).
Από μακριά είδα την Νίκη της Σαμοθράκης. Ήταν στο βάθος ενός τεράστιου διαδρόμου. Όσο πλησίαζα , τόσο μεγάλωνε. Έφτασα από κάτω της και αισθάνθηκα ένα δέος. Περήφανη, δέσποζε στο χώρο και από κάτω της, να αστράφτουν χιλιάδες φλας. Εκεί, δε σας κρύβω ότι εκνευρίστηκα. Όχι γιατί μας το έχουν κλέψει οι Γάλλοι και κονομάνε από αυτό. Όχι. Για μένα η πανέμορφη Νίκη της Σαμοθράκης είναι ένα πρώτης τάξεως Demo. Το βλέπουν οι τουρίστες και μαθαίνουν την ύπαρξη της Σαμοθράκης. Εκνευρίστηκα μ’ εμάς. Αυτοί έχουν τη Νίκη της Σαμοθράκης και την επιδεικνύουν και εμείς έχουμε ολόκληρη την Σαμοθράκη και δεν την αξιοποιούμε. Ένα απίστευτης ομορφιάς νησί, το έχουμε κρυμμένο. Ένα από τα πιο όμορφα νησιά του πλανήτη. Με τις βάθρες της, τους καταρράκτες της, τις απίστευτες ακρογιαλιές, τα αγριοκάτσικά της. Ένα νησί, στολίδι αναμνήσεων των επισκεπτών, το οποίο δεν το βοηθάμε να αναπτυχθεί. Ούτε, καλά καλά, ακτοπλοϊκή σύνδεση δεν έχει. Αυτά σκεφτόμουν όταν έφυγα από μπροστά της θυμωμένος.
Ανέβηκα μία σκάλα, έστριψα σ’ έναν άλλο διάδρομο και μου κόπηκε η ανάσα. Μπροστά μου ήταν η Αφροδίτη της Μήλου. Μια αρχόντισσα κυρά. Μια γυναίκα με καταπληκτικές αναλογίες και φοβερά πιασίματα. Μια γυναίκα που δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι η ομορφότερη γυναίκα στον κόσμο, αλλά έχει μια θωριά φοβερή. Κοιτάει στα μάτια τον κάθε επισκέπτη με νεύρο, με συγκρατημένο θυμό. Βούρκωσα. Την έβλεπα να κοιτάει τους Ούννους στα μάτια και ήταν σα να λέει:
«Τραβάτε ρε φωτογραφίες… τη ψυχή μου δεν θα την πάρετε ποτέ».
Τραβήχτηκα σε μια άκρη. Είμαι και εγώ από τα παιδιά που μεγάλωσα με το παραμύθι της μαμάς. «Οι άντρες δεν κλαίνε». Εκεί που προσπαθούσα να βρω την ανάσα μου, ήρθε δίπλα μου η γυναίκα και ο γιός μου. Κουρασμένοι και οι δύο κάθισαν στο πάτωμα. Αμέσως ένας Γάλλος φύλακας πλησίασε και τους μάλωσε. Μπορεί να μην μπορώ να μιλήσω γαλλικά, αλλά την καταλαβαίνω την γλώσσα τους. Τους είπε ότι δεν είναι σωστή η θέση που κάθονται. Ο Σερβετάς αγρίεψε. Του μίλησα στα ελληνικά αλλά, πιστέψτε με, κατάλαβαν όλοι. Ακόμα και οι Κινέζοι χαμογέλασαν.
«Αν κάποιος δεν κάθεται στην σωστή θέση» του είπα, «αυτή είναι η Αφροδίτη. Δεν είναι το μέρος της αυτό. Αλλού θα έπρεπε να είναι».
Ο Γάλλος έσκυψε το κεφάλι και απομακρύνθηκε κουβαλώντας μέσα του την ντροπή. Η Αφροδίτη με κοιτούσε χαμογελαστή. Το δάκρυ κύλησε από το μάτι μου και φανέρωσε τη συγκίνησή μου. Σήκωσα το χέρι και το κούνησα στην αρχόντισσα.. Γύρισα την πλάτη μου περήφανα και απομακρύνθηκα. Είμαι σίγουρος ότι οι κλέφτες της έκοψαν τα χέρια. Αν είχε χέρια η Αφροδίτη, θα τα σήκωνε και εκείνη για να με χαιρετήσει.
Στο επανιδείν, κυρά και αρχόντισσα.. Στο επανιδείν..

Και αυτός ο επίλογος απευθύνεται στους νέους. Με την παραπάνω ιστορία αυτό που σας λέω είναι σε απλή γλώσσα:
Ψιτ, γεμίστε με γνώσεις το κεφάλι σας. Οπλίστε το. Αυτό είναι το σπουδαιότερο όπλο, διότι η γνώση είναι δύναμη. Για να μπορείτε κι εσείς, όταν με το καλό πάτε να καμαρώσετε την Αφροδίτη της Μήλου από κοντά, να μπορέσετε να του την "πείτε" του Γάλλου και του κάθε Γάλλου του πλανήτη.
Όμως προτού μάθετε γαλλικά, μάθετε καλά ελληνικά για να την λέτε στους "και καλά Έλληνες" που ζουν ανάμεσά μας..

ΥΓ. Το παραπάνω κείμενο ασφαλώς δεν ανήκει σε μένα (την blogger!!!), αλλά το δανείστηκα από τον επίλογο του Ημερολογίου 2009, του Γιάννη Σερβετά.. Ήταν από τα κείμενα αυτά που λες ότι σε "αγγίζουν", και ήταν άξιο προβολής και διάδοσης..
ΥΓ.2. Όσο για Δικό ΜΟΥ κείμενο.... είπαμε.... εάν η έμπνευση με συνοδεύσει... θα ρθει κι αυτό!!

Tuesday, October 7, 2008

f@nny+3000 = welcome back...

Oh my god.....
Αιώνες μετά θυμάμαι ότι κάποτε έγραφα εδώ και μου άρεσε και πάααρα πολύ...
Και γιατί έπαψα να το κάνω??Μμμμ...έλλειψη έμπνευσης το λένε..έλλειψη ενδιαφέροντος και θέματος!
Και μπαίνω σήμερα πάλι μετά από τόοοοσο καιρό και βλέπω ότι κατά τύχη οι επισκέψεις με βάση το πολύ έγκυρο counter(λέμε τώρα!) έχουν φτάσει τις 3000!!!! Κάπως μου φάνηκε ο τόσο στρόγγυλος αριθμός και είπα τελείως "επετειακά" να ξανααφήσω το στίγμα μου στη σελίδα!
H fanskan λοιπόν σας καλωσορίζει και πάλι...
μπορεί και να ξαναβρεί το χαμένο της ενδιαφέρον και να γράφει καμιά αράδα που και που..
Προς το παρόν σας χαιρετώ...
Always yours....
f@nny.. :-))

Monday, March 24, 2008

ΟΛΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΣΥΝΟΜΩΤΕI....ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΟΥ…...!!

Το πιστεύω… Το πιστεύω…Το πιστεύω…
Ώρες ώρες νιώθω πραγματικά ότι είμαι φορέας κακο-τυχίας… Μάλλον είμαι ένα παιδί κατώτερου Θεού!! Παρόλο που ανήκω στην λαμπερή και εξέχουσα Γενιά του ’83… αποτελώ εξαίρεση!! Μα είναι δυνατόν όλα να μου πηγαίνουν στραβά?? Από πού να το πιάσεις και πού να το αφήσεις…
Δεν πιάνει σε μένα ούτε Νόμος Του Μέρφυ, ούτε συμπτώσεις!! Πολύ απλά είμαι ο πιο γκαντέμης άνθρωπος!!
Κι από πού να ξεκινήσω, τι να πρωτοθυμηθώ?? Ας μείνω στα γεγονότα των τελευταίων εβδομάδων..
…Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα κοριτσάκι που το λέγαν
«Νόουλάκι» (No-lucky!) Μια μέρα συναντά κάποιος το κοριτσάκι να κάθεται σε ένα παγκάκι και να κλαίει…
- «Τι έπαθες Νόουλάκι??»,
- «Αχ τι έπαθα η μαύρη, τι έπαθα η καψερή… προχθές κυνηγώντας τη μοίρα μου έμεινε το αμαξάκι μου για λίγες μέρες γυμνό, άνευ πινακίδων.. ας μη σχολιάσω τι εστί δημοτική αστυνομία... αλλά και τι ειμί εγώ ως οδηγός και εξερευνητής παρκαρίσματος στο κέντρο της πόλης!! Χιχι.. Αργότερα πολύ απλά επέλεξα να μπω τυχαία σε ένα τουριστικό πρακτορείο, έπεσα επάνω στην πιο bitch αφεντικίνα και στην πιο νέα, αργή και άμαθη υπάλληλο.. Τι τα θες… Μάλωσα και σηκώθηκα και έφυγα!! Next day εργασία και χαρά… Μια φορά λοιπόν στους τόσους μήνες χρειάστηκε να αλλάξω κτήριο εν ώρα εργασίας και σε αυτό ακριβώς το κτήριο έγινε μια από τις διακοπές ρεύματος…και δε θα μας πείραζε και πολύ, (υπό άλλες συνθήκες θα κάναμε πάρτυ) αλλά έλα που η δουλειά που είχα ήταν στον 5ο και στον 6ο όροφο!! Χρειάστηκε να κάνω δυο φορές τη διαδρομή Εγνατία – Τσιμισκή για να πάρω κάτι υπογραφές.. και μετά να ξανακατέβω και να βγω εκτός κτηρίου για να βρω φωτοτυπικό με ρεύμα, και το κερασάκι στην τούρτα: να ξεχάσεις φεύγοντας το φλασάκι στον υπολογιστή του 5ου ορόφου που λέγαμε… δε βαριέσαι λέω, αθλήθηκα! Άλλη φορά θα προτιμώ τις βόλτες και τους καφέδες.. όπως πχ τότε που με κάλεσε η φίλη μου, η Μαρία, στο σπίτι της ένα βραδάκι κατά τις 9.. και καθώς πήγαινα προς αυτή.. και την πήρα τηλ να την ενημερώσω ότι πλησιάζω.. μου λέει ότι στην περιοχή της έχουνε διακοπή ρεύματος! Το αναβάλουμε λοιπόν και λέω «ευκαιρία να ξεκουραστώ, ας πάω σπιτάκι μου»…(αρκετά μακριά από το σπίτι της Μαρίας..) Οδεύοντας λοιπόν προς την φωλίτσα μου πέρασα από πολλούς δρόμους, εκ των οποίων κάποιοι άνευ ρεύματος.. Εγώ όντας αισιόδοξη είμαι πεπεισμένη ότι στην δική μου περιοχή έχουν πολύυυυ καιρό να μας κόψουν το ρεύμα, γιατί να το κάνουν σήμερα?? Δεν κινδυνεύουμε! Είμαι σε απόσταση 3 δρόμων από την ευτυχία και το ζεστό μου κρεβάτι και τσουπ, στρίβω για το σπίτι μου και γύρω μου σκοτάδιααααααα….. Αν είναι δυναμόννννν!! Η Κυρία ΔΕΗ (Δεν Έχουμε Ηλεκτρισμό, όπως είπε και ο Λαζόπουλος!) απλά μας Συν-ΔΕΗ με τη Σκοτεινή Πραγματικότητα… Οι ΔΕΗ-σεις μου για να γυρίσει γρήγορα η θεόπνευστη ανακάλυψη του ηλεκτρισμού δεν βρίσκουν ανταπόκριση… Με παίρνει νωρίς ο ύπνος και πολύ απλά δεν με αγγίζει καν ο ξύπνιος.. Εν μέσω της νυχτός το κινητό μου πεθαίνει από έλλειψη βενζίνης-μπαταρίας (απουσία ρεύματος = απουσία φόρτισης!) και το ξυπνητήρι δεν χτυπάει ποτέ! Όταν ξύπνησα είχε ήδη περάσει ένα μισάωρο από την βάσει νόμου ώρα εγερτηρίου.. φτάνω αργοπορημένη στη δουλειά.. ας μην σχολιάσω και τους κύκλους για ανεύρεση ελεύθερης θέσης στάθμευσης.. Η νύστα μεγάλη παρόλα αυτά και εγώ θέλω απεγνωσμένα καφέ! Ανοίγω το πορτοφόλι μου και λεφτά γιοκ!! Αααα… φαλίρησαααα! Μένω χωρίς καφέ και σχολώντας λέω θα βγάλω από μηχάνημα χρήματα.. Αναζήτηση Εθνικής Τράπεζας : Επιτυχής! Διαδικασία ανάληψης χρημάτων σε εξέλιξη… Loading, loading… Error….. No money, no honey! Το μηχάνημα δεν έχει επαρκές υπόλοιπο για να μου δώσει χρήματα.. Να μην τα πολυλογώ μετά από 4 μηχανήματα η επιχείρηση έληξε ανεπιτυχώς. Λόγω απεργιών όλα τα μηχανήματα είχαν αδειάσει και εγώ για όλη την υπόλοιπη μέρα έμεινα ταπί και… ας πούμε ψύχραιμη! Next day άλλο ένα μηχάνημα Εθνικής είναι άδειο και τελικώς με δικαιώνει η Τράπεζα Κύπρου {Thank u Themis and All the Cyprians!!! :-)) } »


…Κι εκεί που είναι έτοιμο το κοριτσάκι να δέσει μια πέτρα στο λαιμό και να βυθιστεί στον ωκεανό… μια βαθιά φωνή λέει…

- « Καλό μου Νόουλάκι, Θα’ ρθουν και καλύτερες μέρες! »
- « Δεν καταλαβαίνω, τι εννοείτε? » , αποκρίνεται η Νόουλάκι,
- « Μα είναι απλό!! Είσαι πολύτιμη για την ανθρωπότητα, για πολλούς συνανθρώπους σου.. για πολλά μέρη και γεγονότα που λαμβάνουν χώρα..»
- « Δηλαδή?? Δηλαδή??»
- « Έχεις έρθει σε αυτόν τον κόσμο με μια αποστολή.. Μπορείς να γίνεις πολύτιμη π.χ. σε πρακτορεία Προ-Πο!! Μπορείς να απαριθμείς 40 νούμερα στα οποία θα πόνταρες εσύ και να παίζουν οι παρευρισκόμενοι τα υπόλοιπα 5 και να γίνονται εκατομμυριούχοι!!!»
- « Γιούυυυυυυυπι!!!!!!!!!!!!! Ευχαριστώ, ευχαριστώ!!!!!!!!!!!»

Monday, March 3, 2008

Λεωφορείον...ο πόθος!

Ακούσατε ακούσατε………..
Βήματα εμπρός τραβάει η πόλη μας όσον αφορά τη διευκόλυνση των αστικών μας συγκοινωνιών. Ο ΟΑΣΘ, η μοναδική δημόσια συγκοινωνία της πόλης μας, σκέφτηκε για εμάς! Πλέον είναι γεγονός η τοποθέτηση στις στάσεις φωτεινών ενδείξεων που ενημερώνουν τον μετακινούμενο με λεωφορείο για τον χρόνο αναμονής της γραμμής λεωφορείου που τον ενδιαφέρει. Για την ακρίβεια με αυτόν τον τρόπο δεν διευκολύνονται ουσιαστικά οι συγκοινωνίες και οι μετακινήσεις, απλά, αφού περιμένει που περιμένει ο πολίτης, να μην ξέρει πόση ώρα θα περιμένει?? Σου λέει : «Να ανάψω τσιγάρο, να μην ανάψω?? Τι να κάνω?» Εεεε τώρα ξέρει!!
Και σας διαβεβαιώ ότι μόλις άκουσα για τούτες τις ενδείξεις ήμουν βεβαία ότι θα είναι άλλη μια αποτυχημένη προσπάθεια εντυπωσιασμού του πλήθους…
Έλα όμως που κατάφερε να
εντυπωσιάσει κι εμένα!! Κι αυτό γιατί επί ένα τέταρτο στεκόμουν κάτω από ένα τέτοιο πίνακα ενδείξεων και διαπίστωσα την ακρίβεια με την οποία αυτό λειτουργεί! Εγώ βασικά...λεωφορείο δεν περίμενα... μουσική άκουγα μέσα στο αυτοκίνητο... απλά ήθελα να δω κατά πόσο είναι αξιόπιστες οι πληροφορίες που σου δίνει!!!! Κι αν κάποια στιγμή ο πίνακας έλεγε ότι έρχεται το λεωφορείο Νο 16, αλλά εγώ στο βάθος της Τσιμισκή έβλεπα να έρχεται το 3 γέλασα! Είπα μπερδεύτηκε το μηχάνημα… Και τσουπ, βλέπω να στρίβει από Ίωνος Δραγούμη το 16 και να προηγείται του 3!
Μπράαααααβο!!!
Βεβαίως βεβαίως ακόμη δεν έχουν τοποθετηθεί πολλοί τέτοιοι πίνακες στην πόλη. Αλλά η αρχή έγινε και μάλιστα με επιτυχία, αν κρίνω από την προσωπική μου εμπειρία..
Άντε και στο μετρόοοο τώρα!!!

Wednesday, February 20, 2008

Τίνος είναι βρε γυναίκα το παιδί???!

Ο κινέζος Liu Yuan, από την πόλη Nanjing, ένιωσε πολύ ευτυχής όταν η σύζυγός του του ανακοίνωσε ότι κυοφορεί ΔΙΔΥΜΑ!! Οι μέρες περνούσαν, οι μήνες περνούσαν και κάποια στιγμή τα δίδυμα ήρθαν στον κόσμο…Ο Liu μετά την πρόσκαιρη χαρά του αρχίζει να παρατηρεί ότι τα δίδυμα είχαν αρκετές διαφορές μεταξύ τους. Το πρώτο ήταν πολύ μεγαλύτερο, ενώ το δεύτερο μικρόσωμο και αδύναμο.. Μάλιστα το δεύτερο δεν του έμοιαζε καθόλου, κι εκεί αρχίζουν οι αμφιβολίες και οι υποψίες..

Μετά από εξετάσεις αίματος διαπιστώνεται ότι έχουν διαφορετική ομάδα αίματος, και με το τεστ DNA οι υποψίες του επαληθεύονται: Μόνο το μεγάλο μωρό ήταν το βιολογικό παιδί του!!

Η σύζυγος θέλοντας και μη παραδέχεται ότι ταυτόχρονα διατηρούσε και σεξουαλικές επαφές με τον πρώην σύντροφό της, κάτι που φυσικά εξόργισε τον Liu, ο οποίος αμέσως απαίτησε διαζύγιο!

Σύμφωνα με τους γιατρούς, η περίπτωση να γεννηθούν δίδυμα από διαφορετικό πατέρα είναι μεν εξαιρετικά σπάνια, αλλά όχι και αδύνατη, αφού όπως λένε το σπέρμα επιζεί μέσα στο γυναικείο σώμα έως και 72 ώρες!

Ηθικόν Δίδαγμα:

"Do not trust anyone...even though your own sperm!!!"

..Και λίγο πιο κουλτουριάρικο :

"Μην εμπιστεύεσαι την όραση , σπανιότατα αντιλαμβάνεται όπως βλέπει. Συνήθως βλέπει όπως αντιλαμβάνεται. Αμφέβαλλε για όλα , όταν δεν ικανοποιούν τη νόησή σου."

Friday, February 15, 2008

Βάλε_Ντίνε το χέρι στην τσέπη....

Και Ντίνε, και Γιώργο, και Κώστα, και Νίκο...Βάαααλτε βαθιά το χέρι στην τσέπη για να αγοράσετε μια αγάπη...για να κερδίσετε μια καρδιά... Καλά καταλάβατε, στην χθεσινή μέρα αναφέρομαι!!Εεεεε τι να πω πια?Ενίσταμαι εντόνως σε τούτη δω την μέρα..Λυπάμαι αγαπητοί μου άντρες αλλά δεν την κερδίζεις έτσι εύκολα τη μάχη με ένα λουλουδάκι..Εξάλλου άβυσσος η καρδιά και το μυαλό (Ναι.... έχουνε!!!) μιας γυναίκας!

Οι πιο πολλές αναρωτιούνται : Μα πρέπει να γιορτάζουμε ομαδικώς για να πάρει ο άλλος μια πρωτοβουλίααα??? Και μη νομίζετε ότι στις γυναίκες δίνω ελαφρυντικά...κι αυτές οι οποίες θυμούνται μόνο μια φορά το χρόνο ότι έχουν κι έναν άντρα εκεί γύρω..εεε είναι άξιες της μοίρας τους..Και να τονίσω ότι το θέμα δεν είναι ούτε το δώρο, ούτε η αξία, ούτε το μέγεθος..Αυτό που έχουμε ανάγκη είναι το "ενδιαφέρον" και η εκδήλωση συναισθημάτων! Κι αν αυτό γίνεται μόνο κάθε Φλεβάρη...εεεε υπάρχει πρόβλημα!!

Κι επειδή έχω ξαναασχοληθεί με το θέμα, αν θέλετε να δείτε την γνώμη μου επί τούτου πέρυσι τέτοια μέρα κάντε κλικ εδώ !!

Όσο λοιπόν κι αν γκρίνιαξα, όσο κι αν κοροιδεύω και εκνευρίζομαι με τη στάση μερικών ανθρώπων...εεεε....συγνώμη κιόλας...αλλά.....δε με χάλασε και πολύ κι ένα.....λουλουδάκι που προοριζόταν για μένα!!!!Χεχεχεχεχε...Έκανα λοιπόν την καρδιά μου πέτρα και το δέχτηκα..!

Tuesday, January 29, 2008

Να σου πω τη μοίρα σου..να σου πω το ριζικό σου!


«Ένας υπηρέτης κρυφάκουσε στην αγορά ότι ο Θάνατος τον έψαχνε. Έτρεξε στο σπίτι και είπε στον αφέντη του ότι έπρεπε να πάει γρήγορα στη γειτονική πόλη της Σαμάρρας, έτσι ώστε ο Θάνατος να μην τον βρει. Το ίδιο βράδυ, μετά το δείπνο, ακούστηκε ένα χτύπημα στην πόρτα. Ο αφέντης την άνοιξε και είδε μπροστά του το Θάνατο, με το μακρύ μαύρο μανδύα και την κουκούλα του. Ο Θάνατος τον ρώτησε για τον υπηρέτη του. «Είναι άρρωστος», είπε ψέματα ο αφέντης. «Είναι πολύ άρρωστος για να τον ενοχλήσω». «Παράξενο», είπε ο Θάνατος. «Τότε σίγουρα βρίσκεται σε λάθος τόπο. Γιατί είχα μια συνάντηση μαζί του απόψε τα μεσάνυχτα. Στη Σαμάρρα..»

(Μύθος της Συνάντησης στη Σαμάρρα, Απόσπασμα από το βιβλίο «Οχτώ» της Katherine Neville, το οποίο διαβάζω αυτό το διάστημα.)

Τελικά πόσο επηρεάζει η μοίρα τη ζωή μας? Όχι, δεν κατατάσσομαι στην κατηγορία των μοιρολατρών ή αυτών που τα περιμένουν όλα από τους άλλους.. Καθένας μας έχει τη δύναμη να ορίσει αυτά που του συμβαίνουν.. αλλά τελικά ως ένα βαθμό(?!). Αλλά από την άλλη βλέπω τριγύρω μου πόνο και δυστυχία και κακοτυχία, τα οποία κανένας μας δεν επιδιώκει ή κυνηγά, και απορώ! Γιατί?? Αυτά τα αιώνια «γιατί» μας καταδιώκουν.. Γιατί ο κόσμος να πεθαίνει έτσι άδοξα και έχοντας ταλαιπωρηθεί τόοοσο πολύ? Γιατί εγώ να φαντάζομαι το «ιδανικό τέλος», αν υφίσταται αυτό, και τελικά κάθε φορά αυτό να διαψεύδεται? Ή γιατί να φεύγουν νέοι άνθρωποι πάνω στο άνθος της ηλικίας τους, μην έχοντας προλάβει να ρουφήξουν τη ζωή που τόσο επιθυμούσαν..
Και τότε είναι που βλέπω γύρω μου ανθρώπους τόσο Μεγάλους και αντλώ δύναμη. Ανθρώπους σαν τον Στέλιο, που αν και εκ γενετής τυφλός, ζει σίγουρα πιο αξιοπρεπώς απ’ τον καθένα μας, με μοναδικές ικανότητες και δραστηριότητες που καθένας μας θα ζήλευε! Ή σαν αυτούς που όλη τους τη ζωή, προσφέροντας σε άλλους βοήθεια και ό,τι άλλο μπορούν, παίρνουν τόση ευχαρίστηση, θαρρείς και τα κάνουν για τον εαυτό τους. Που βάζουν την ευτυχία των άλλων πάνω από τη δική τους…τέτοιο μεγαλείο ψυχής σπάνιο είναι η αλήθεια, και όταν το συναντάς σε εντυπωσιάζει!

Κι επειδή χωρίς να το θέλω βάρυνα το κλίμαααα…. Άντε σταματώ!~!

(Και όταν τελειώσω το βιβλίο αναμένεται κριτική..!)

Wednesday, January 16, 2008

Γλωσσολογία, ορθο_λογία & ορθο_γραφία...

(...Πάει καιρός από την τελευταία φορά που έγραψα, πέρσι θαρρώ πως ήτανε.., θα μου πάρει λίγο χρόνο να το συνηθίσω..)

Χθες, που λέτε, σε ένα συμπαθητικό καφέ της πόλης αντικρύσαμε μια αφίσα που διαφήμιζε την παράσταση που τρέχει αυτές τις μέρες στο Βασιλικό Θέατρο υρανό ντε Μπερζεράκ". Τότε ήταν που μας γεννήθηκε η απορία...
υρανό..... Με ύψιλον???
Εγώ λοιπόν, ως γνωστή λάτρης της ορθο_γραφίας, σαν τώρα θυμάμαι τη δασκάλα να λέει:
-Οποιαδήποτε ξενική λέξη μεταφέρεται στην ελληνική (ορθο_)γράφεται σαφώς με τον απλούστερον δυνατόν τρόπον..
Επομένως, Σιρανό με ΓΙΩΤΑ ισχυρίζομαι και λέω!Γιατί ύψιλον??Ε?Ε?
Κι άντε τώρα να βρεις το δίκιο σου.. αφού στην γαλλική
γράφεται ως εξής: "Cyrano de Bergerac", έτσι κι αυτοί απλώς μεταφέρουν το "y" σε "υ"..

Γενικότερα λοιπόν, συμβουλευόμενη Μπαμπινιώτη και Τριανταφυλλίδη διαπίστωσα τα εξής:
Μετά την καθιέρωση, το 1976, της δημοτικής και ως επίσημης γραπτής γλώσσας, καθώς και με την καθιέρωση του μονοτονικού, η ισχυρή ιστορική ορθογραφία της γλώσσας μας τείνει να δώσει την θέση της σε απλά γραμμένες λέξεις με βάση την αρχή της απλογραφήσεως..
Πολλοί βέβαια είναι αυτοί στους οποίους ξενίζει και ενοχλεί "οπτικά" να βλέπουν λέξεις χωρίς αι, ει, υ και ω, με ένα σ και ένα ν, και ίσως να κατατάσσομαι κι εγώ σε αυτούς, αφού θεωρώ την ιστορική ορθογραφία μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς ενός λαού. Μέσα από αυτήν
απεικονίζεται η ιστορία των λέξεων, η ετυμολογική προέλευση και η σχέση με άλλες λέξεις της ίδιας ετυμολογικής οικογένειας. Όπως λέει και πάλι ο κ. Γεώργιος Μπαμπινιώτης:
-
Η εξοικείωση με την ιστορική γραφή των λέξεων, τελικά, αποτελεί λεπτή πνευματική άσκηση και η γλώσσα αποτελεί μύηση στις διαδικασίες της έκφρασης, της σκέψης και του πνεύματος και, κατ' επέκτασιν, του πολ
ιτισμού ενός λαού.
Παρόλα αυτά οι ορθογραφικές απλουστ
εύσεις είναι πια γεγονός:

Αυτί ή αφτί;
Αυγό ή αβγό;
Τρένο ή τραίνο;
Εταιρεία ή εταιρία;
Και τώρα ερώτηση κρίσεως:
Ορθοπεδικός ή ορθοπαιδικός????

Εγώ στο συγκεκριμένο δίλημμα ήμουν βεβαία ότι το σωστό είναι ο ορθοπεδικός με "ε", εάν σκεφτούμε ότι προέρχεται από την πέδη, πέδηση κτλ..Καθώς αναρωτιόμουν αν έχω δίκιο δοκίμασα στο google να δω ποιά γνώμη είναι η επικρατέστερη. Τα αποτελέσματα έχουν ως εξής:
3450 αποτελέσματα ορθοπεδικός
1300 αποτελέσματα ορθοπαιδικός

Ναι μεν the winner is ο "ορθοπεδικός", αλλά εντυπωσιάστηκα από τις διαμάχες που έχουν ανακύψει μεταξύ των δύο υποστηρικτών!! Οι μισοί υποστηρίζουν ότι ετυμολογικά η λέξη προέρχεται από το "ορθόν+παιδίον" επειδή αυτή η ειδικότητα αφορούσε στις σωματικές δυσμορφίες των παιδιών. Η άλλη γνώμη συμφωνεί με τη δική μου και εξηγεί ότι ενίοτε κάποιοι το γράφουν με "αι" προς μίμησιν του «ae» των Βρετανών Αγγλοσαξώνων (Orthopaedics).

.-.-Helloooo!Μήπως είναι εκεί έξω κανένας ορθοπε-αιδικός να μας λύσει την απορία???.-.-

Anyway, σε μια εποχή με γοργούς ρυθμούς, άγχη και ανησυχίες, η γενικότερη απλοποίηση των πάντων είναι γεγονός. Αν λοιπόν με την απλοποίηση της γραφής θεωρείται ότι "εξοικονομούμε δυνάμεις", ας τις εξοικονομήσουμε από τέτοιες, λιγότερο οδυνηρές, απώλειες, διατηρώντας όμως μια καλή ποιότητα χρήσης της γλώσσας.

Κι αν πωτέ δύτε ωρθωγραφηκό λάθθος από μέννα.... λιπάμε αλά μάλον έχαιτε πρώβλιμα στα μάτια σας!!!!!

Friday, December 21, 2007

Έρως, ο φτερωτός...


-- Τι είναι ο Έρως;

-- Ο Έρωτας...
-- Δηλαδή;;
-- Χμμ... Το ίπτασθαι οικειοθελώς, το εγγίζεσθαι χαϊδευτικώς, το ποθείν καθ΄ολοκληρίαν, το καλλωπίζειν το χώρο, το φαντάζεσθαι εγχρώμως, το αντι-εξουσιάζεσθαι ανυπερθέτως, το ευδαιμονείν αενάως, το συνουσιάζεσθαι επαναληπτικώς..

Γενικώς το ευ ζειν

Το αποπλανάσθαι στην απουσία της μοναξιάς…
Το απολύεσθαι στην ύπαρξη αυτής...

Saturday, December 15, 2007

*Επιτέλους…… ΕΙΔΑΜΕ ΜΙΑ ΑΣΠΡΗ ΜΕΡΑ!!!!!!!

Προφητική αποδείχτηκε τελικά η «χιονισμένη», και μες το κλίμα των εορτών, αλλαγή στο φόντο του blog μου! Τα χιόνια που πέφτουν εδώ αποφάσισαν σήμερα να πέσουν και έξω, στους δρόμους, τις σκεπές και τα καμπαναριάαα!!! Γιούπι!! Η ευχή μου για White Christmas είναι κοντά στο να πραγματοποιηθεί… ή τουλάχιστον White Days of Christmas! Ευχαριστώ Άγιε μου Βασίλη!

Να τον ακούτε τον Σάκη.. τον Αρναούτογλου φυσικά εννοώ! Τα προέβλεψε όλα στο 15 λεπτο δελτίο του. Ο οποίος Σάκης, παρεπιπτόντως, έχει δεχτεί ουκ ολίγες προτάσεις από διάφορους τηλεοπτικούς σταθμούς για να εκφωνεί το δελτίο καιρού, αλλά αυτός ΒΡΑΧΟΣ! Δεν δέχεται να πάει πουθενά, εκτός εάν του παραχωρήσουν το 15 λεπτο που απαιτεί, δε συμβιβαζόμαστε με τρίλεπτα κύριε μου!!

Και επανέρχοντας στη χιονισμένη Θεσσαλονίκη που αντίκρυσα σήμερα…. Πολύ μου αρέσει που ο φετινός χειμώνας είναι διαφορετικός από τον περσινό. Επιτέλους λίγο κρύο και αληθινά χριστουγεννιάτικο κλίμα.. Και φυσικά λειτουργούν από νωρίς και τα χιονοδρομικά! Όχι σαν πέρσι που με το ζόρι ανοίγανε και μάλιστα κάποια από αυτά με τεχνητό χιόνι. Ευκαιρία για χειμερινές αποδράσεις, ευκαιρία για τα λεγόμενα city break! Κι αν δεν είστε fun του είδους (βλ. σκι, snowboard, χιονοπόλεμος και ελκηθράκια), εεε τότε βάλτε πλώρη για εξωτερικό:

Ναι, ναι…. Η Θεσσαλονίκη κάνει βήματα μπροστά! Μετά το επερχόμενο μετρό και τη διευκόλυνση των αστικών μας μετακινήσεων, ήρθε η ώρα για νέες εναέριες παροχές…Για όσους δεν το πήραν ακόμα είδηση, με το νέο έτος ξεκινάνε οι πτήσεις από Θεσσαλονίκη προς Λονδίνο με easyjet, δηλαδή αρχίζει η μάχη της αναζήτησης της φθηνότερης πτήσης!! Οπλιστείτε λοιπόν με υπομονή-επιμονή και μια πιστωτική ή χρωστική κάρτα και ας κάνουμε την απόδραση του Σαββατοκύριακου βόλτα για ψώνια στα Harrods (λέμε τώρα!) ή για καφέ στη Piccadilly SquareWhy not, και προβολή κλασικής λονδρέζικης θεατρικής παράστασης!

Όπου λοιπόν κι αν βρισκόμαστε, με χιόνια ή χωρίς, στην αγαπημένη μας (και ώρες ώρες αφόρητη) πόλη ή σε κάποιο παραδοσιακό χωρίον…. εεεε, ας περάσουμε όσο πιο όμορφα μπορούμε όλες αυτές τις μέρες… οι οποίες μέρες βέβαια παραμένουν ίδιες με τις προηγούμενες και τις επόμενες, αλλά δεν είναι κακό να ζήσουμε και λίγο σε τούτο το «παραμύθι» των Χριστουγέννων!

….Πάρτε μολύβι και χαρτί και στείλτε το γράμμα σας στο Άι-Βασίλη, διώξτε με κάθε τρόπο τα καλικαντζαράκια, κρεμάστε τις κάλτσες σας στο τζάκι και προσευχηθείτε να τύχετε το χρυσό φλουρί της βασιλόπιτας και να σας κάνει ποδαρικό ο πιο γουρλής άνθρωπος του κόοοοοσμου!!!!

Live the spirit of Xmas…..

Thursday, December 6, 2007

Μποϋκοτάζ των καταναλωτών στη ΔΕΗ!!


Ολοένα και περισσότερο νιώθω περήφανη(ωωω!) που κατατάσσομαι στη μεγάλη οικογένεια των bloggersssssss!!!!!!! Πολύ γουστάρω που όλο και συχνότερα οι Έλληνες bloggers ενεργοποιούνται και εκφράζουν την αντίδρασή τους ή την δυσαρέσκειά τους απέναντι σε νέα μέτρα, νόμους, σε δρώμενα γενικότερα...Όπως φαίνεται, το νέο σύγχρονο μέσο εκδήλωσης όλων αυτών των αισθημάτων, που άλλοτε θα πνίγονταν όντας μεμονωμένα και ταπεινά, είναι πλεόν γεγονός: Διαδίκτυο και blogging...Δίνει τη δύναμη με την αμεσότητά του στον καθένα να εκφράζεται, να εκδηλώνεται, να διαμαρτύρεται, να τάσσεται ενάντια σε ότι τον βρίσκει αντίθετο! Κάθε πρωτοβουλία λοιπόν ή αυθόρμητη ενέργεια αποκτά τεράστια δυναμική μέσα σε λίγο χρόνο και τελικά η ανταπόκριση του κόσμου συνήθως είναι εντυπωσιακή!!!
Ομοίως και τώρα με πρωτοβουλία του http://newinka.wordpress.com, της Ένωσης Καταναλωτών Νέο ΙΝΚΑ, ας κάνουμε εμφανή με ένα "συμβολικό" τρόπο την αντίδρασή μας απέναντι στις νέες αυξήσεις φωτιά των τιμολογίων της ΔΕΗ. Το Σάββατο 15/12, στις 12:00, ας κατεβάσουμε όλοι τους διακόπτες για 15 λεπτά! Δε θα πάθουμε δα και τίποτα χωρίς τηλεόραση ή μουσική, ακόμα και υπολογιστή, για 15 λεπτάαα!Ας καταλάβουν επιτέλους ότι είμαστε ακόμη ενεργοί πολίτες!!
ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ σε όλους αυτούς που θεωρούν ότι έχουν να κάνουν με άβουλους πολίτες!!!

h1
Διάδωσε το και εσύ σε όσους περισσότερους συμπολίτες μας μπορείς!!